| Fabrikant: | Societé de La Meuse, Luik |
|---|---|
| Fabrieksnummer: | 3052 |
| Bouwjaar: | 1924 |
| Ketelregistratie: | 10431 |
| Maximale keteldruk: | 12 bar |
| Verwarmd oppervlakte: | 65 m2 |
| Bedrijfsvaardig gewicht: | 40,5 ton |
| Asdruk: | 13,5 ton |
| Asindeling: | Cn2t |
| Maximale snelheid: | 35 km/u |
| Tractie details: | Stoomverdeling volgens Walschaert |
| Diameter en slaglengte zuigers: | 400 X 500 mm |
| Historische eigena(a)r(en): | Oranje Nassau Mijnen, Railbouw Leerdam, SGB |
| Historische nummers: | ON 14, SGB 5 |
| Historische standplaats: | Schaesberg / Heerlen |
| Jaar van indienststelling: | 1925 |
| Jaar van buitendienststelling: | 1969 |
| Status: | Bewaard, Nederlands Mijnmuseum Heerlen |
Gegevens uit de La Meuse leverlijst:
LA MEUSE 3052 | 0-6-0T | LAM41T | STD | 1924 | INDUS-CHAR | CHARBONAGES D'ORANGE-NASSAU Á HEERLEN | 14 | NED
Voor het rangeerwerk op het eiland bedrijf van de Oranje Nassau mijn 2 te Schaesberg ( het huidige Landgraaf ), bestelde de Oranje Nassau Mijnen 3 identieke locomotieven bij La Meuse. Het waren zware 3-assers die prima voldeden in het zware rangeerbedrijf. Ze kregen de nummers 14, 15 en 16. Uiteindelijk deden er steeds 2 locomotieven dienst bij de Oranje Nassau 2 mijn, waardoor de 3de dienst deed bij de Oranje Nassau 3 mijn of Oranje Nassau 4 mijn. De mijn Oranje Nassau 2 bleven ze trouw tot +/- 1965 toen de diesels het overnamen.. Rond dat jaar werden alle 3 de locomotieven overgeplaatst naar de Oranje Nassau mijn 1 te Heerlen. Hier werden ze ingezet voor het zware rangeerwerk en voor de zogenaamde opduwdiensten over de eigen spoorlijn tussen de Oranje Nassau 1 en de Oranje Nassau mijnen 3 en 4.
Gedurende de dienst periode zijn er een aantal constructie wijzigingen doorgevoerd. Zo kregen alle 3 de machines een vergrote kolen tender aan de achterkant van het machinistenhuis om hun actieradius te vergroten. Bij de locomotieven 14 en 16 werden de "verse stoompijpen" buiten om de rookkast verlegd ( om ketelonderhoud makkelijker te maken ). Ook kregen ze medio jaren 1950 elektrische accu verlichting en een mobilofoon installatie om te kunnen communiceren met de rangeerploegen en treindienstleider..
In 1969 werd de ON 14 buitendienst gesteld door het verlopen van haar ketelkeuring. Vrijwel direct hierna is ze verkocht aan de Firma Railbouw Leerdam die haar als een "eye-catcher" plaatste voor haar bedrijfspand te Leerdam. Begin 2000 is ze geschonken aan de Stoomtrein Goes-Borsele.
Door tussenkomst van de Stichting tot Behoud van Mijnlocomotieven is ze, in 2015 "het jaar van de mijn", terug gekeerd naar Limburg. Ze staat nu als exponaad tentoongesteld op het buiten terrein van het Nederlands Mijn Museum te Heerlen.
De Oranje Nassau Mijnen was het grootste particuliere mijnbouwbedrijf in Nederland, Ze kende 4 mijnzetels ( vestigingen, ON-1 te Heerlen centrum, ON-2 te Schaesberg - Landgraaf -, ON-3 te Heerlerheide, ON-4 te Heerlen- Heksenberg ). De ON-1, 3 en 4 waren met elkaar verbonden door middel van een eigen spoorlijn. Bij de ON-1 was een groot rangeerterrein gevestigd waar ook de overgave naar NS plaats vond. Tevens werd op het terrein van de ON-1 ook de kolen gewassen ( gezeefd ) van de ON-3 en 4, wat per trein werd aangevoerd naar de ON-1. Dit leverde tevens het nodige rangeerwerk op. Ook de briketten werden op de locatie ON-1 geperst. De ON-1 was de laatste steenkolenmijn die in Nederland werd gesloten, op 31-12-1974. In totaal hebben de Oranje Nassau mijnen 118.061.000 ton kolen geproduceerd.
Foto verantwoording:
- Overzicht Foto: Dhr W. Gerrits, Stichting tot Behoud van Mijnlocomotieven
- Foto 1: © Dhr B. Eijkenboom
- Foto 2:© Dhr M.Morant, collectie Dhr B. Eijkenboom
- Foto 3: © Dhr H.Scherpenhuizen
- Foto 4: ©Dhr S. Janssens, collectie Stichting tot Behouw van Mijnlocomotieven
- Foto 5: © Dhr W. Gerrits, collectie Stichting tot Behoud van Mijnlocomotieven
- Foto 6:© Collectie Rijckheyt